strelas
e
se virmos
ser strelas
brilhando
por aqui e em
outras terras
rompendo
todo o tempo
e suas eras
iluminando
a escuridão
das alturas
fazendo
noutras noites
escuras
faróis
pr’aquelas
escunas
que a mil nós
navegam em
águas profundas
e turvas
de aparentes
lagunas
e não sós
tivéssemos
outras luas
para
iluminarmos
juntas